به نقل از «تابناک»

معضلات جدید مردم با راه‌اندازی ناقص درگاه ملی مجوز‌ها/ وضعیت فعلی فضای اقتصادی کشور نتیجه اهمال‌کاری‌های وزارت اقتصاد در صدور مجوز‌ها است

تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۹۸۶۷

به گزارش تابناک اقتصادی؛ دریافت مجوز برای شروع کسب و کارها یکی از شاخص های مهم برای بررسی میزان سهولت فضای کسب و کار در کشورهای مختلف است. شواهد نشان می دهد که ما در کشورمان به لحاظ این شاخص وضعیت خوبی نداریم. به طوری که پرداخت رشوه، برخوردهای سلیقه ای، فرآیندهای طولانی و کاغذبازی های اضافی موضوعاتی آشنا برای کسانی هستند که می خواهند کسب و کاری را در کشور شروع کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به منظور حل این مشکلات، مجلس مصوبه ای را در خصوص درگاه ملی مجوزهای کشور دارد. بر اساس این قانون، باید درگاه ملی مجوزهای کشور به عنوان یک بستر واحد، ملی و الکترونیک برای صدور مجوزهای کسب و کار مورد استفاده قرار بگیرد. متولی اجرای این قانون وزارت اقتصاد است.

با وجود گذشت ده ماه از زمان رونمایی از این درگاه توسط وزارت مورد بحث، هنوز مشکلات مربوط به صدور مجوزها پابرجاست و متقاضیان برای دریافت مجوز با مشکل مواجه هستند.

با وجود گذشت ده ماه از زمان رونمایی از این درگاه توسط وزارت مورد بحث، هنوز مشکلات مربوط به صدور مجوزها پابرجاست و متقاضیان برای دریافت مجوز با مشکل مواجه هستند. حتی شواهد نشان می دهد که این درگاه نیز خودش تبدیل به مشکل دیگری برای متقاضیان شده است. زیرا ورود به این درگاه و اجابت خواسته های آن توسط متقاضیان مشکلاتی را ایجاد کرده است.

نظرات جمال رازقی، رئیس اتاق بازرگانی صنایع، معادن و کشاورزی استان فارس را در این خصوص جویا شدیم که در ادامه می آید.

رازقی در خصوص بروکراسی عریض و طویل کشور در حوزه ی کسب و کار و صدور مجوزها تصریح کرد: با توجه به اینکه بنده رئیس اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی استان فارس هستم، می توانم در مورد این موضوع اظهار نظر کنم که بحث کارت های بازرگانی با مشکلات جدی روبروست. الان تمدید کارت بازرگانی فعالان اقتصادی روند طولانی و دردسرسازی دارد. از آنجائیکه صادرات و واردات در کشور بدون در اختیار داشتن این کارت امکان پذیر نیست، فعالان اقتصادی برای فعالیت به مشکلات جدی برخورد کرده اند.

وی افزود: طی سالیان طولانی درخواست ما این بوده است که داستان کارت بازرگانی برچیده شود. اما آنچنان پیچیدگی ای طی یک الی دو سال اخیر در ارتباط با این کارت به وجود آمده است که عمده ی تاجران و بازرگانان قدیمی برای ادامه ی کار به مشکل خورده اند. این بروکراسی عریض و طویل در حوزه ی کسب و کارها به نفع اقتصاد کشور نیست و در نهایت مشکل ساز می شود. این شرایط باعث شده است، بسیاری از فعالان اقتصادی دست از کار بکشند و یا به روش های دیگری برای پیش بردن کارشان متوسل شوند.

رازقی خاطرنشان کرد: راه اندازی درگاه ملی مجوزهای کشور راهکار خوبی برای حل و فصل بروکراسی عریض و طویل موجود در زمینه ی کسب و کارهاست. اما باید مراقب باشیم این درگاه خودش تبدیل به یک بستر دیگر در راستای مشکل آفرینی برای کسب و کارها نشود.

یقیناً وزارت اقتصاد در انجام وظایف محوله در زمینه ی درگاه ملی مجوزهای کشور قصور داشته است. شرایط فعلی اقتصادی در کشور نتیجه همین اهمال کاری هاست. وزارت اقتصاد باید از اختیارات قانونی خود برای همراه کردن دستگاه های مختلف با این قانون استفاده و اسامی سازمان هایی را که به این درگاه نپیوسته اند و یا همکاری لازم را نداشته اند، اعلام می کرد.

 

الان این درگاه آنقدر مشکل دارد که ورود به آن و بارگذاری مدارک خواسته شده، تبدیل به مشکل دیگری برای متقاضیان مجوزها شده است. این بروکراسی پیچیده در حال بازداشتن فعالان اقتصادی از کسب و کار است. اگر قرار است صدور مجوزها تسهیل شود، در وهله ی اول باید زیرساخت های لازم به لحاظ اینترنت در کشور به وجود بیاید. الان فعالان اقتصادی در وصل شدن به این درگاه مشکل دارند.

رئیس اتاق بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی استان فارس ادامه داد: قرار بود وزارت اقتصاد لیست کسب و کارهای ثبت محور که اصلاً نیازی به مجوز ندارند را مشخص کند که هنوز این کار را انجام نداده است.

رازقی اظهار داشت: انتظار ما از وزارت اقتصاد این است که هر چه سریع تر به راه اندازی کامل درگاه ملی مجوزها به عنوان تنها درگاه تخصصی صدور مجوزها مبادرت کند. این وزارتخانه به عنوان متولی اقتصاد کشور باید بستری را فراهم کند که صدور مجوزها به راحتی انجام شود نه اینکه متقاضیان در استفاده از این درگاه با معضلات بزرگتری مواجه شوند.

وی در پایان تاکید کرد: یقیناً وزارت اقتصاد در انجام وظایف محوله در زمینه ی درگاه ملی مجوزهای کشور قصور داشته است. شرایط فعلی اقتصادی در کشور نتیجه همین اهمال کاری هاست. وزارت اقتصاد باید از اختیارات قانونی خود برای همراه کردن دستگاه های مختلف با این قانون استفاده و اسامی سازمان هایی را که به این درگاه نپیوسته اند و یا همکاری لازم را نداشته اند، اعلام می کرد.

 

منبع: تابناک

کلیدواژه: جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران حماسه ملبورن روز پرستار درگاه ملی مجوزها وزارت اقتصاد مجوز فعالیت کسب و کار دریافت مجوز جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران حماسه ملبورن روز پرستار درگاه ملی مجوزهای کشور درگاه ملی مجوزها فعالان اقتصادی درگاه ملی مجوز وزارت اقتصاد صدور مجوزها ی کسب و کار صدور مجوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۹۸۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه کسانی می خواهند فاجعه شهریور 1401 تکرار شود

اگر معیار ایمان است که محمد مصطفی(درود خدا بر او باد) فرمود: لا یلدغ المؤمن من جحر مرّتین. مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود. اگر معیار عقل است که هیچ عاقلی مشت بر سندان نمی کوبد و اگر از سر اتفاق و یا هوس یک بار کوبید و پی به بیهوده بودن این فعل عبث برد بر این کار اصرار نمی ورزد. اگر معیار مصلحت است که در هیچ جای جهان هیچ حکومتی با این همه دشمن ریز و درشتی که دارد با مردم کوچه و خیابان به نبرد برنمی خیزد و آن ها را علیه خود نمی شوراند. در همان شبی که بیش از هر وقت دیگری نیاز داشتیم درکنار هم باشیم در بسیاری از کانال های تلگرامی شاهد بودم عده ای تصاویر برخورد گشت ارشادی ها با مردم را گذاشته اند و نوشته اند چرا باید از حاکمانی که با مردم خویش تا این اندازه نامهربانند حمایت کنیم؟ اصلا این چه بساطی است که هیچ کس از آن راضی نیست؟ کم نبودند بچه حزب اللهی هایی که به احیای ون و گشت و بگیر و ببند معترض بودند اما بازهم ظاهرا زور آن هایی که دوست دارند این مملکت مدام در بحران باشد به حزب اللهی و روشنفکر و منتقد و روزنامه نگار و اصلاح طلب و اصولگرا چربید و دوباره روز از نو و روزی از نو.

من تا چندی پیش گمان می کردم این حضرات چیزی هستند از قماش ملانصرالدین و تا آخر عمرشان قرار است به حکمِ حرف مرد یکی است بگویند من چهل سال دارم اما حالا دارم یقین پیدا می کنم ماجرا ورای این حدس و گمان هاست. بعید می دانم ملانصرالدین هم تا این اندازه بر حرفی که موجب خسران دنیا و آخرت خودش و مردمان می شد اصرار ورزیده باشد. این دیگر حتی اسمش لجاجت هم نیست. تعمدی است برای به آشوب کشیدن این سرزمین. در زمانه ای که مردم کلی پرسش بنیادین دارند درباره چای دبش و صدیقی و پناهیان، گیر دادن به حجاب خانم ها آن هم به این شیوه که گاه طالبان هم معترض آن می شود اگر مقدمات یک آشوب بزرگ را فراهم آوردن نیست پس چیست؟ دستگاه های امنیتی که روی کامنت گذاشتن و استوری گذاشتن کاربران فضای مجازی حساسند از خودشان نمی پرسند این جماعت چرا مدام به کاری اصرار می ورزند که آخر و عاقبتش از هم اکنون هویداست؟ اگر صِرف نوشتن چند جمله در تضعیف امنیت ملی آن هم در فضای مجازی جرم محسوب می شود برباد دادن بنیادهای وحدت قومی و دینی آن هم در فضای واقعی جرم محسوب نمی شود؟ تازه آن همه هیاهو بر سر قانونمند کردن و نظم بخشیدن به موضوع آمران امر به معروف و نهی از منکر تهش شده همین فاجعه ای که شاهدش هستیم؟ یعنی آن همه بودجه و وقت و امکانات را هدر داده اند که دوباره وَن بیاورند سر چهارراه ها و با جیغ و داد و عربده و گیس کشی زن و بچه مردم را سوار ماشین کنید و مابقی قضایا؟ حالا اگر زد و این وسط یکی بلایی سرش آمد چه خواهید کرد؟ اتفاق است دیگر. حادثه خبر نمی کند که. واقعا توقع دارید بعد از آن هرچه بگویید دیگران باور کنند؟ یعنی این قدر به جایگاه تزلزل ناپذیرتان بین مردم مطمئنید؟

واقعا نمی دانم چه بگویم. حالم از خودم که هیچ کاری از دستم برنمی آید و این کلمات تکراری که گویی ذره ای در هیچ کس تاثیر نمی گذارد بهم می خورد. فکر می کنم اراده ای وجود دارد تا همین ته مانده رمقی را که در ما باقی است بمیرانند و همین خردک شرری از امید را هم خاموش کنند و آن وقت با خیال راحت هر بلایی که دلشان خواست سر این مردم و این سرزمین بیاورند. نمی دانم چه باید کرد اما به حکمِ:

زان پیش که دست و پا فرو بندد مرگ

آخِر کم از آن که دست و پایی بزنی

دست و پا می زنیم. در حال غرق شدنیم اما دست و پا می زنیم: دستِ غریق یعنی فریاد بی صداییم. جهان پُر است از شگفتی ها و ممکن شدنِ ناممکن ها. شاید این بار هم فریاد بی صدایِ ما به گوش جانِ خضر مبارک پی رسید و ز یمنِ همتش کاری گشود. کسی چه می داند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896124